ur. 19 kwietnia 1869, Białystok
zm. sierpień 1943, KL Auschwitz II-Birkenau
zam. Będzin, ul. Kołłątaja 31
lekarz, działacz społeczno-polityczny, poseł

Był bratem będzińskiego przedsiębiorcy dr. Gustawa Weinziehe­ra, ojcem dr. Jana Jakuba (zg. w Katyniu) i Michała, adwokata.

Dyplom lekarski uzyskał w 1897 r., a praktykę rozpoczął w Bę­dzinie. W 1907 r. za działalność polityczną został aresztowany. Związał się z ugrupowaniami ortodoksyjnymi, a później syjoni­stycznymi. W 1909 r. został prezesem Towarzystwa Udzielania Pomocy Lekarskiej Biednym i Chorym Wyznania Mojżeszowego „Linas Chacedek”. Był też organizatorem i prezesem Żydowskie­go Towarzystwa Dobroczynności (1918). W 1913 r. został dyrek­torem szpitala powiatowego w Będzinie.

Od 1917 r. był radnym miejskim; był też prezesem Zarządu Gmi­ny Żydowskiej. Przez 3 kadencje (1919-27 i 1938-39) jako bez­partyjny poseł zasiadał w Sejmie.

Podczas okupacji 15 VI 1942 został dyrektorem szpitala żydow­skiego przy ul. Podzamcze. Odmówił przyjęcia fałszywych doku­mentów Paragwaju, wysłanych mu przez przedstawicieli Agencji Żydowskiej ze Szwajcarii, gdyż nie chciał opuścić swojej chorej siostry.