ur. 25 września 1916 (1917), Będzin
zm. 18 kwietnia 1958, Haogen (Izrael)
zam. Będzin, ul. Modrzejowska 61 / Haogen
lewicowa działaczka młodzieżowa, autorka dziennika
Ojciec był chasydem, a rodzina utrzymywała się z małego sklepu spożywczego. Pomimo biedy Chajka ukończyła Gimnazjum Fürstenbergów. Jako nastolatka została instruktorką w skautowskim Haszomer Hacair; działała też w partii Poalej Syjon i ruchach komunistycznych. Przez rok w Kaliszu przygotowywała się do wyjazdu do Erec Izrael, jednak plany te zniweczył wybuch wojny. Również ucieczka z Polski wraz z narzeczonym, Dawidem Kozłowskim, nie powiodła się. Wtedy główną areną jej działalności stała się farma. Podczas ostatniej deportacji Żydów z będzińskiego getta została w jednej z kryjówek przez hitlerowców schwytana z bronią w ręku. Torturowana przez Gestapo nie wydała swych towarzyszy. Cudem przeżyła i początkowo ukrywała się w grupie Żydów uprzątających zlikwidowane getto. Później wraz z przyjaciółmi przez 4 miesiące znalazła schronienie u rodziny Kobylców w Dąbrówce Małej. Tam 26 VIII 1943 r. zapisała pierwsze słowa swojego dziennika (opublikowany w 1959).
Pod koniec grudnia 1943 r. przekroczyła granicę ze Słowacją i w marcu 1944 przybyła do Palestyny. Kilka miesięcy podróżowała po całym kraju, opowiadając o komorach gazowych i powstaniu żydowskim. Osiedliła się w kibucu Ha-Ogen, wyszła za mąż za Jaakowa Rosenberga (Ronena), z którym miała trzech synów: Cwi, Avihu (historyk – autor książki o matce) i Arnona. Załamania psychiczne doprowadziły ją do samobójstwa.
We wrześniu 2020 roku ukazały się dzienniki Chajki, pod redakcją jej syna Avihu Ronena “Skazana na życie. Dzienniki i życie Chajki Klinger” (wyd. Żydowski Instytut Historyczny).