ur. 3 marca 1922, Będzin
zam, Będzin, ul. Boczna 3, pl. 3 Maja 8 / Izrael
świadek historii, b. więzień obozów koncentracyjnych
Pochodził z biednej rodziny. Ich dom koło kościoła św. Trójcy spłonął 9 września
1939 r., gdy hitlerowcy podpalili pobliską synagogę wraz z modlącymi
się. Gdy wraz z innymi uciekał z synagogi w kierunku kościoła od został postrzelony
w ramię. Ks. Mieczysław Zawadzki umożliwił ucieczkę przez teren
kościoła, a Ickowi opatrzył ranę. Niemcy o podpalenie obwinili Polaków
i Żydom, którzy stracili swe mienie zaoferowali mieszkania zastępcze (takie
mieszkanie otrzymali też Turnerowie). Rannemu Ickowi pomógł w szpitalu
dr Tadeusz Kosibowicz (1893-1971), który go ukrywał, narażając swe życie
(za pomoc Żydom w maju 1940 r. został wysłany do obozu w Dachau).
Turner zgłosił Kosibowicza do odznaczenia medalem Sprawiedliwy wśród
Narodów Świata.
Icek jako silny młodzieniec był kierowany na przymusowe roboty,
dzięki czemu przeżył wojnę. Został wyzwolony w 1945 r. i niebawem wyemigrował
do Palestyny. Jego postać przedstawił w 2008 r. Władysław Śliwoń w swej
książce Dzieci Jakuba. 12 wybranych z Narodu Wybranego.