ur. 1 stycznia 1913, Pułtusk
zg. 3 sierpnia 1943, Będzin (Kamionka)
pedagog, wychowawca, działacz podziemia w getcie
Podczas okupacji hitlerowskiej był współzałożycielem konspiracyjnego młodzieżowego syjonistycznego ruchu chalucowego (HeChaluc, dosł. pionier, osadnik) i Droru w Będzinie, działaczem ruchu oporu (nazywany też powstańcem) w getcie będzińskim. Został komendantem Żydowskiej Organizacji Bojowej Zagłębia Dąbrowskiego w (ŻOB) Będzinie, utworzonej w czerwcu 1942 r. w wyniku wizyty Mordechaja Anielewicza, twórcy ŻOB w getcie warszawskim. Jako wychowawca opiekował się uratowanymi w akcji dziećmi.
Zginął w wieku 30 lat w obronie tzw. bunkra – podziemnej kryjówki ŻOB w getcie na Kamionce przy ul. Przecznej / Langer Weg (ob. Podsiadły) 24.
Ocaleni z Będzina twierdzą, że jest autorem wiersza (w języku jidysz), który był śpiewany przez żydowskich bojowników w Będzinie. Jego nazwisko upamiętnione jest na tablicy, odsłoniętej w 1947 r. na budynku przy ul. Podsiadły 24 (obecnie ul. R. Laskier).