ur. 15 stycznia 1915, Wyszków
zm. 20 października 2015, USA
zam. Będzin, ul. Małachowskiego 36 / USA
b. więźniarka Auschwitz, malarka amerykańska
Podczas likwidacji przez Niemców będzińskiego getta (sierpień 1943) przez
tydzień ukrywała się w tzw. bunkrze/domku. Swą 5-letnią córkę Mirusię (dr Mira
Reym Binford) przekazała śląskiej rodzinie.
Dwie zimy (1943-45) przeżyła w KL Auschwitz.
W 1945 r. połączyła się z mężem Mojżeszem Rembiszewskim (Mark Reym)
(1912-1996) i córką. Po czterech latach pobytu w Monachium w 1949 r.
Rembiszewscy otrzymali pozwolenie na emigrację do USA. Przez pierwszych
10 lat Dora pracowała w fabrykach na akord, awansując na brygadzistkę.
Mieszkała w Nowym Jorku, na Florydzie i Hamden.
W latach 60. kopiując reprodukcje z książek o sztuce nauczyła się rysować
i malować. Zaczęła także, w języku angielskim, spisywać swoje wspomnienia z czasów
II Wojny Światowej.
W 2012 r. w Centrum Społeczności Żydowskiej
Greater New Haven zaprezentowano jej obrazy olejne i akwarele jako 97-letniej malarki –
świadka historii. Obrazy przedstawiały sceny przedwojennego żydowskiego
życia w Polsce, pejzaże oraz martwą naturę. Rysunki węglem Dory i jej męża
przedstawiały członków rodziny zamordowanych w Zagładzie.
W 2018 r. fundacja Brama Cukermana przetłumaczyła z języka angielskiego oraz wydała wspomnienia Dory pt. “Hob betuchen! Miej nadzieję! Wspomnienia Dory Reym z czasów Holokaustu”. Córka Dory, Mira Binford, jest redaktorką publikacji.