ur. 1884, Będzin
zm. ok. 1950, Tel Awiw (Izrael)
zam. Będzin / Izrael
działacz syjonistyczny i społeczny, pracownik fizyczny i przedsiębiorca

Od 16 roku życia jako ślusarz pracował w fabryce maszyn Gold­berga, później u Opoczyńskiego i w fabryce zamków Hartmana w Sosnowcu. Zmobilizowany w 1906 r. do armii rosyjskiej przez 3 lata stacjonował na Kaukazie. Po zwolnieniu z wojska pracował w przedsiębiorstwie handlu żelazem S. Gutmana w Będzinie.

W 1914 r. wyjechał do pracy w Niemczech (Düsseldorf). Po po­wrocie w 1917 r. założył własną fabrykę zamków. W 1918 r. zo­stał prezesem Klubu Pracowników Fizycznych; był także człon­kiem komitetu „Dobroczynności”, a w latach 1919-25 zasiadał w radzie miejskiej Będzina.

W 1926 r. zamieszkał w Warszawie. Został członkiem Komitetu Centralnego Pracowników Fizycznych w Polsce i prezesem orga­nizacji majstrów żydowskich. W 1933 r. został odznaczony przez rząd, jednak w obliczu dyskryminacyjnej polityki władz wobec Żydów w 1934 r. wyjechał do Palestyny. Jego fabryka „Tuval” w Akka produkowała pierwsze przenośne kuchenki gazowe „Pri­mus” (w 1937 r. zakład spalili Arabowie). W Tel Awiwie założył fabrykę zamków.

Z Warszawy sprowadził 20 sierot, którym umożliwił wykształce­nie zawodowe. Do 1946 r. był prezesem organizacji pomagającej w dostosowaniu się no nowych warunków życia imigrantów z Będzina.