ur. 6 marca 1929, Katowice
zam. Katowice / Łaziska Górne / Trollhättan (Szwecja)
zm. ok. 2011, Szwecja
inżynier

Choć nie mieszkał w Będzinie, pochodził z bogatej będzińskiej rodziny (syn inż. Marka Potoka i Anny z d. Gutman) i w każdy szabat odwiedzał tu swych dziadków. Uczęszczał do prywatnej szkoły w Katowicach. Gdy w 1939 r. wybuchła wojna nocą 6/7 września rodzina wyjechała do Otwocka, skąd w 42-osobowej grupie (Potokowie, Gutmanowie i Sercarzowie) udała się na wschód. 17 września żołnierze sowieccy odebrali im ciężarówkę i nakazali udać się do Lwowa. Tam Edmund uczęszczał do szkoły ukraińskiej. Zmuszeni przez NKWD do wyjazdu w głąb Rosji (29 VI 1940) 13 lipca dotarli do Krasnouralska. Zamieszkali w obozie pracy, a Edmund kontynuował naukę w kl. V i VI. Gdy pogorszy­ły się warunki żywieniowe wyjechali do Kirgistanu. Zamieszkali w Dżałał-Abadzie, gdzie Edmund po ukończeniu szkoły średniej i podjął pracę jako pomocnik kierowcy.

Do Katowic wrócili wiosną 1946 r. W 1951 Edmund ukończył AGH w Krakowie jako mgr inż. elektromechanik hutniczy, podjął pracę w hucie „Łaziska” i został jej głównym energetykiem. Za­grożony zwolnieniem z pracy w 1969 r. wraz z żoną i dwoma sy­nami udał się na emigrację do Szwecji (ojciec wyjechał do Danii). Po 24 latach pracy w hucie w Vargön przeszedł na emeryturę. Jego audiowspomnienia (2009) o losach rodziny przechowywane są w Muzeum Holocaustu w Waszyngtonie.

https://collections.ushmm.org/search/catalog/irn39479