ur. 3 kwietnia 1918, Płotnica pod Pińskiem
zm. 19-20 kwietnia 1943, Warszawa
zam. Pińsk / Warszawa
studentka, działaczka młodzieżowa w ruchu oporu

Chana Płotnicka była młodszą siostrą Frumy i również należała do najwybitniejszych postaci He-Chalucu i Droru.

Podczas wojny była łączniczką pomiędzy gettami we Lwowie, Białymstoku i Będzinie. W listopadzie 1939 r. została skierowana z okupowanej Warszawy do Lwowa. Po powrocie do Warszawy działała w konspiracji, zajmując się pracą wychowawczą. Działa­ła na Grochowie, a od początku 1942 r. w Będzinie. Do Warszawy wróciła w marcu 1943 r., kiedy postanowiono, że powinna wydo­stać się z okupowanej Polski, aby przekazać światu dowody nie­mieckich okrucieństw popełnianych na Żydach. Nie wróciła już do Będzina, gdzie wraz z siostrą miała rozwijać żydowski ruch oporu. W chwili wybuchu powstania w getcie warszawskim pró­bowano ją wyprowadzić z terenu getta (z szopu Schultza i Toebb­ensa) na stronę aryjską. Wraz z czterema towarzyszącymi jej bo­jownikami została jednak schwytana przez Niemców. Towarzy­sze otworzyli ogień, chcąc umożliwić jej ucieczkę. Hańcia jednak zginęła, a jej towarzyszom udało się uciec.

Część jej listów i notatek zebrana jest w książce „Chancia i Frum­ka”.