ur. 13 lipca 1876, Szkłów nad Dnieprem (ob. Białoruś)zm.
1943, Będzin
zam. Będzin, ul. Kościuszki 10
działacz społeczno-polityczny i związkowy, publicysta, drobny przedsiębiorca, urzędnik
Icek Mordka (Icchak Mordechaj) jako młodzieniec wyjechał do Warszawy, gdzie został aktywistą socjalistycznym; za nielegalną działalność był kilkakrotnie więziony. Od 1903 r. w Genewie aktywnie działał w międzynarodowej komisji zagranicznej Bundu (Ogólnożydowski Związek Robotniczy), do którego wstąpił już w 1897 r. Później mieszkał w Pińsku i Wilnie, a gdy zmarła jego pierwsza żona wraz z synem w 1909 r. osiadł w Będzinie (tu pozostał przez 35 lat aż do śmierci).
Po I wojnie światowej został sekretarzem gminy żydowskiej w Będzinie, a od 12 II 1917 i w kadencji 1919-25 zasiadał w radzie miejskiej. Był wpływowym przywódcą socjalistów w Zagłębiu jako założyciel i prezes (od 1923) będzińskiego oddziału Bundu, przekształconego w 1927 r. w Komitet Obwodowy.
Podczas II wojny światowej zaangażował się w tajne działania przeciwko hitlerowcom. Został zastrzelony podczas deportacji z getta będzińskiego, kiedy nie chciał wejść do pociągu.
Z żoną Basią miał trzy córki: Leokadię (Lea), Edzię i Irkę, znane młodzieżowe działaczki podziemia.