ur. 2 lutego 1845, Szreńsk
zm. 26 listopada 1913, Wrocław
zam. Szreńsk / Siedlce / Będzin
rabin będziński, uczony
W Szreńsku na Mazowszu Beresz ukończył jesziwę i stąd powołany
został na rabina Płocka. W 1863 r. ożenił się z córką miejscowego
dajana, rabina Aszera Globusa. Najbardziej znanym jego uczniem był
Nahum Sokołow, późniejszy przewodniczący Światowej
Organizacji Syjonistycznej. 2 września 1893 r. został wybrany
na rabina Będzina i prezesa gminy. Poprzednio był rabinem w Siedlcach, skąd cała rodzina
przeniosła się do Będzina.
Odznaczał się wyjątkową mądrością i wiedzą oraz prostotą i pokorą,
wielką miłością i zrozumieniem dla przeciętnego prostego Żyda. Był
jednym z bardziej poważanych rabinów w Polsce i za granicą. W świecie
rabinackim znany był jako gaon – uczony, do którego zwracano się
z licznymi pytaniami dotyczącymi przestrzegania żydowskiego prawa.
Znaczna część jego odpowiedzi została opublikowana w 1910 r.
w książce „Diwrej Issachar”.
W 1912 r. wziął udział w katowickiej konferencji założycielskiej ruchu
Agudat Israel. W 1961 r. jego szczątki przeniesiono z Będzina
na cmentarz Har HaMenuchot w Jerozolimie.