ur. 23 stycznia 1884, Będzin
zm. 20 maja 1970, Nowy Jork
zam. Będzin / Szwajcaria / Wiedeń / Filadelfia / Nowy Jork
polsko-amerykański lekarz psychiatra i psychoanalityk
Dorastał w Będzinie, Częstochowie i Krakowie. Studiował medycynę
na uniwersytecie w Zurychu (1910 tytuł dr. med.) Był uczniem Zygmunta
Freuda. W 1912 r. wrócił do Krakowa, gdzie prowadził zajęcia
w klinice uniwersyteckiej. W miesiącach letnich pracował w klinice
analityka Ludwiga Jekelsa w Bystrej. Po wybuchu wojny (1914)
przeniósł się do Wiednia, gdzie pracował w klinice psychiatrycznej
jako asystent Juliusa Wagner-Jauregga. Przez krótki czas praktykował
jako psychiatra w Szwajcarii (Szafuza
i Berno). W 1915 r. wstąpił do Wiedeńskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego. W 1932 opublikował swą najważniejszą książkę na temat ogólnej teorii nerwic
w oparciu o psychoanalizę.
Jako socjaldemokrata w 1933 r. wyemigrował do Stanów Zjednoczonych;
mieszkał w Filadelfii i Nowym Jorku. Od 1950 do 1952 r.
przewodniczył New York Psychoanalytic Society. W 1929 r. poślubił
aktorkę Margarethe Rie (1899–1986). Ich syn Henry Nunberg
(ur. 1933) jest psychoanalitykiem.