ur. ~1843, Bogoria (Kieleckie)
zm. 5 lutego 1924, Będzin
zam. Będzin, ul. Czeladzka 14
przemysłowiec będziński
W 1879 r. w Gzichowie założył browar, który prowadził wraz z braćmi: Izydorem (kierownik techniczny) i Maurycym (kierownik handlowy). Produkowano piwo Lagrowe, Pilzeńskie, Salwator i Kulmbachskie, a jego wysokiej jakości dowodzą zdobyte medale: srebrny w Paryżu (1904) i złoty w Liege (1905). W 1911 r. powołano towarzystwo akcyjne o kapitale 200 tys. rubli p.n. Browar „Gambrinus” T.A. Okres wojny zakład przeszedł bez znaczniejszych zniszczeń jako Brauerei Gambrinus A.G. in Bendzin.
D. Sercarz posiadał także browar na Koszelewie, a w 1923 r. zakupił kopalnię „Lech” na Warpiu. W 1939 r. majątek Sercarzy przejęli hitlerowcy. Duża część rodziny została wymordowana w KL Auschwitz. Browar zaprzestał produkcji w 1971, a jego zabudowania zostały wyburzone w 1973 r.
W 1864 r. D. Sercarz poślubił 16-letnią Frajdlę (1847-1926), siostrę przemysłowca z Małobądza – Jochyma Dawida Potoka. Jednym z synów był
dr Konrad Sercarz (1883-1934) – lekarz, pochowany, podobnie jak ojciec na cmentarzu będzińsko-czeladzkim.