Hurtownia
Manufaktury
w Będzinie
W Będzinie od wieków przecinały się szlaki handlowe, które sprzyjały rozwojowi gospodarczemu regionu.
Układ urbanistyczny centrum miasta ma średniowieczne korzenie. Został częściowo zniszczony w czasie II Wojny Światowej, a przede wszystkim
w latach siedemdziesiątych XX wieku. Budując trasę do Huty Katowice poszerzono aleję Kołłątaja wyburzając pierzeję i tereny przy rzece Czarnej Przemszy. Nie zmienia to faktu, że do dziś zachowało się wiele interesujących fragmentów dawnej architektury wartej zwiedzenia. Życie miasta początkowo (data nadania praw miejskich to rok 1358) rozwijało się przy rzece i Zamku o obronnym charakterze oraz parafii Św. Trójcy na Górze Zamkowej.
W XIX wieku Będzin stał się stolicą przemysłowego Zagłębia Dąbrowskiego. Wtedy to centrum zaczęło formować się wzdłuż kolei. Na przełomie wieków XIX i XX powstało śródmieście wraz z ulicami Małachowskiego i Modrzejowską, z placem targowym (dzisiejszy Plac 3-go Maja) i kamienicami w stylu eklektycznym i secesyjnym. Lata międzywojenne w architekturze to rozwój stylu modernistycznego, który i w Będzinie znalazł swoje miejsce, stanowiąc o bogactwie kultury i postępie myślowym mieszkańców. Wokół Rynku (dziś Plac Kazimierza Wielkiego) i Rynku Rybnego rozgrywało się życie mieszkańców różnych narodowości. Przede wszystkim miasto zamieszkiwali Polacy
i Żydzi, pojawiali się też Francuzi, Rosjanie i Romowie. Spuścizna po tych narodach znalazła swe odbicie w materiałach archiwalnych. Czasami odnajdowane są namacalne pamiątki, jak choćby żydowskie Domy Modlitwy - Synagoga Mizrachi i Dom Modlitwy Cukermanów, który do dziś dnia cieszy oko zarówno mieszkańców, jak i turystów.
|